مقایسه‌ی نتایج روش‌های تخمین و شبیه‌سازی زمین آماری برای مدل‌سازی کانسار کانی اورانیم در بلوک 1 آنومالی 3 ناریگان

در پایان فاز تفصیلی اکتشاف برای مدل‌سازی کانسارهای معدنی به طور معمول از روش‌های زمین‌آماری استفاده می‌شود. با استفاده از نتایج حاصل از این مدل‌ها، مطالعات فنی و اقتصادی بر روی کانسار صورت می‌گیرد. روش‌های مدل‌سازی زمین‌آماری غالباً شامل روش‌های تخمین و شبیه‌سازی است. روش تخمین مانند کریگینگ، با استفاده از ارتباط فضایی (مدل پیوستگی زمین‌شناسی) بین داده‌ها بهترین حدس منحصر به فرد از ناشناخته‌ها را ایجاد می‌کند. با وجود این، در موقع کاربرد این روش برای یک شبکه­ی حفاری بر روی کانسار، متوجه یک تفاوت آشکار بین پدیده­ی زمین‌شناسی واقعی و نقشه­ی کریگینگ تخمین­ها می‌شویم. پیوستگی فضایی که به وسیله­ی نقشه­ی کریگینگ تخمین زده شده نمایش داده می‌شود، نرم‌تر از حقیقت ناشناخته است. در مقابل، هدف شبیه­سازی ایجاد تابع­ها یا مجموعه­ای از مقادیر متغیرها است که با اطلاعات موجود سازگار باشند. این اغلب بدین معنی است که مقادیر شبیه‌سازی شده دارای میانگین و واریانس مشابه با اطلاعات خام هستند و ممکن است که با داده‌های خام در نقاط اندازه­گیری شده برابر باشند. منطقه­ی مورد مطالعه کانسار اورانیم محدوده­ی 3 ناریگان واقع در ایران مرکزی است. برای این کانسار، روش‌های تخمین کریگینگ و شبیه‌سازی گاوسی متوالی انجام گردید، و در پایان با مقایسه­ی نتایج مشخص شد که نتایج روش‌ تخمین کریگینگ، به علت داشتن تخمین‌های محلی مناسب و ارایه­ی میانگین قابل‌قبول می‌تواند در برنامه‌ریزی‌های بلندمدت معدن­کاری استفاده شود. در مقابل، نتایج شبیه‌سازی به دلیل دوباره‌سازی ساختارهای تصادفی، می‌تواند در برنامه‌ریزی‌های کوتاه‌مدت مربوط به طراحی استخراج معدن مناسب باشد.